منوچهر احترامی (
۱۳۲۰تهران -
۲۳ بهمن۱۳۸۷تهران)
طنزپرداز از قدیمیترین
نویسندگان ادبیات کودک و نوجوان بود، که مجموعهٔ کارهای «
حسنی نگو یه دستهگل» او از دههٔ ۶۰ تا امروز، با مجموع تیراژ چندمیلیونی همچنان یکی از محبوبترین کتابهای کودکان بهشمار میرود.
احترامی در مدارس
مروی و
دارالفنون دوران تحصیل را طی کرد و از دانشکدهٔ حقوق
دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. وی سالها به عنوان طنزنویس با نشریات مختلف همکاری داشت و طی چندسال گذشته اغلب آثارش را در مجله
گلآقا به مدیریت
کیومرث صابری فومنی (گل آقا) چاپ میکرد. وی
طنزنویسی را به طور جدی از سال ۱۳۳۷ با مجله توفیق آغاز کرد و با مطبوعات دیگر و نیز رادیو و تلویزیون هم همکاری داشت. امضاهای مستعاری همچون «م.پسرخاله»، «الف ـ اینکاره» و ... از امضاهای اوست.
منوچهر احترامی تاکنون بیش از پنجاه عنوان کتاب برای کودکان نوشته و منتشر کرده که «حسنی نگو یه دسته گل» و «خروس نگو یه ساعت» و «خرس وکوزه عسل» و «دزده و مرغ فلفلی» و... از آن جملهاند.
وی در روز چهارشنبه،
۲۳ بهمن۱۳۸۷ بر اثر نارسایی قلبی، در یکی از بیمارستانهای تهران درگذشت .
متن زير داستان كوتاهي از اوست :
مارهاقورباغه ها را مي خوردند و قورباغه ها غمگين بودند
قورباغه ها به لك لك ها شكايت كردند
لك لك هامارها را خوردند و قورباغه ها شادمان شدند
لك لك ها گرسنه ماندند و شروع كردند به خوردن قورباغه ها
قورباغه ها دچار اختلاف ديدگاه شدند
عده اي از آنها با لك لك ها كنار آمدند و عده اي ديگر خواهان باز گشت مارها شدند
مارها باز گشتند و همپاي لك لك ها شروع به خوردن قورباغه ها كردند
حالا ديگر قورباغه ها متقاعد شده اند كه براي خورده شدن به دنيا مي آيند
تنها يك مشكل براي آنها حل نشده باقي مانده استاينكه نمي دانند توسط دوستانشان خورده مي شوند يا دشمنانشان